WIE IS ROBERT MALLET-STEVENS?
Wie is Robert Mallet-Stevens?
Robert Mallet-Stevens, de architect van de villa Cavrois, begint zijn carrière in 1907. Geïnspireerd door de architectuur van Josef Hoffman en van de Wiener Secession, onderscheidt hij zich al tijdens zijn studies aan de Ecole spéciale d'architecture als verdediger van een moderne en rationele visie op architectuur, die versieringen afzweert.
In de jaren 1920 is Mallet-Stevens, als nieuwsgierig en polymorf architect, actief in diverse domeinen: voor de industrie en de handel ontwerpt hij etalages en winkels. Aan deze ervaring houdt hij een vernieuwende visie op licht over, dat hij behandelt als een volwaardig materiaal. Tegelijk maakt hij de decors voor een twintigtal films, waaronder L'Inhumaine (1924) et Le Vertige (1927) van Marcel L'Herbier. Daardoor ontwikkelt hij een kijk op de binnenhuisinrichting als enscenering van de psychologie van de personages.
De tentoonstelling van 1925 brengt Mallet-Stevens voor het voetlicht: de architect tekent meerdere paviljoenen en inrichtingen, die opvallen door hun moderniteit, zoals het paviljoen van het toerisme, bijvoorbeeld. Het kubistische plein, dat gecreëerd werd samen met de broers Martel, veroorzaakt een schandaal.
Aangezien Mallet-Stevens nooit gewerkt heeft voor grote overheidsbestellingen, blijven zijn naam en zijn oeuvre hoofdzakelijk verbonden met de architectuur van burgerwoningen. In 1922 bestelt Paul Poiret bij hem een villa, die onafgewerkt blijft. Tussen 1923 en 1928, ontwerpt hij een residentie voor de graaf van Noailles in Hyères. Op hetzelfde ogenblik realiseert hij een wooncomplex voor de straat die zijn naam draagt, in het XVIde arrondissement van Parijs.
De villa Cavrois, de gebouwd werd tussen 1929 en 1932, vormt de sluitsteen van zijn manier van denken: dankzij het vertrouwen dat Paul en Lucie Cavrois in hem stellen, realiseert Mallet-Stevens een meesterwerk, door tegelijk het gebouw, het interieur en het meubilair, alsook het park te ontwerpen.
Heel zijn leven streeft Mallet-Stevens naar een echt moderne architectuur. Zijn vele geschriften, waarin hij de realisaties van zijn tijdgentoten verdedigt, getuigen daarvan. Dit engagement vertaalt zich eveneens in het ontstaan van de Union des Artistes Modernes (1929) en van het tijdschrift L'architecture d'aujourd'hui, die door Mallet-Stevens mee opgericht werden en waarin hij een belangrijke plaats inneemt.
Omstreeks de jaren 1930 is Mallet-Stevens, samen met Le Corbusier, één van de meest besproken architecten. Ondanks zijn belang voor het moderne architecturale denken, raakt zijn werk na zijn overlijden in 1945, langzaamaan in de vergetelheid.
.